در کمال آرامش، مکانیزم موفقیت را به خدمت گیرید
اقتصاد برخط- سارا رضایی؛ این روزها واژه فشار روانی چنان در زبان تکلم مردم جا باز کرده که در شمار یکی از رایجترین کلمات درآمده است. چنان صحبت میکنیم که انگار صفت مشخصه دنیای ما فشار است و در این احوال نگرانی، اضطراب، بیخوابی و زخم معده را به عنوان یکی از ضروریات دنیایی که در آن زندگی میکنیم، پذیرفتهایم.
با همه این اوصاف، به اعتقاد من لزوما اینطور نیست. میتوانیم خود را تا حدود زیادی از زیر بار سنگین فشار برهانیم و از شر اضطراب و نگرانی نجات پیدا کنیم. لازمه همه اینها توجه به این حقیقت است که آفریدگار با تدبیر و ایجاد مکانیزم خلاق در درون انسان، به او امکان داده که نه تنها در این عصر، بلکه در هر عصری زندگی لذت بخش و موفقی داشته باشد.
اشکال در اینجاست که مکانیزم خودکار خلاق را نادیده میگیریم و میخواهیم که همه مسائل را به کمک اندیشه آگاه یا تفکر مغزی حل کنیم. کار مغز را میتوان با کار متصدی مغز الکترونیکی یا هر مکانیزم دیگری مقایسه کرد. در اثر فعالیت مغز است که به «من» میاندیشیم و احساس هویت میکنیم. در اثر کار مغز است که هدفهایمان را تعیین می کنیم. توسط همین مغز است که جمعآوری اطلاعات، مشاهده، ارزیابی اطلاعات دریافتی و قضاوت انجام میگیرد. اما مغز قدرت آفریدن ندارد. کاری بیش از آنچه متصدی یک مغز الکترونیکی میتواند بکند، از دستش ساخته نیست. وظیفه مغز است که مسائل را طرح و شناسایی کند، اما وظیفه حل مسئله به او واگذار نشده است؛ مهندسیاش فرق می کند.
حالا انتخاب با شماست. شما در ذهن ناخودآگاه خود انبار بزرگی از تجربهها و احساسات گذشته، از پیروزی تا شکست را ذخیره دارید که همان فایل اطلاعات شماست. ذهن ناخودآگاه شما شبیه نوار کاستی این تجربهها و احساسات را ثبت کرده است. حوادث اعم از خوب و بد هر دو ثبت شدهاند. هر دو حقیقت دارند. هر کدام به میزان دیگری واقعیت دارند. انتخاب با شماست که کدام را برای پخش مجدد انتخاب کنید.
نکته مهم و جالب اینجاست؛ درست همان طور که میتوان نوار ضبط شده را تغییر داد، به طور مثال روی صدای قدیمی صدای جدیدی ضبط کرد، تجربه و احساس ضبط شده که همان اطلاعات گذشته شماست، در ذهن ناخودآگاه شما نیز قابل اصلاح است و می توان آن را تغییر داد.